(o obudowie)

См. также в других словарях:

• Громкоговоритель — В данной статье или разделе имеется список источников или внешних ссылок, но источники отдельных утверждений остаются неясными из за отсутствия сносок …   Википедия

• dźwig — m III, D. u, N. dźwiggiem; lm M. i 1. → dźwignica ∆ Dźwig samochodowy «specjalny samochód z wbudowanym żurawiem, o napędzie mechanicznym lub ręcznym» 2. «pionowy wyciąg szybowy, którego kabina lub klatka przesuwa się po prowadnicach zamocowanych… …   Słownik języka polskiego

• kolumna — ż IV, CMs. kolumnanie; lm D. kolumnaumn 1. «wolno stojący element architektoniczny w kształcie cylindrycznego słupa, składający się z głowicy, trzonu i bazy, zwykle podtrzymujący pewne partie budowli; czasem pełni funkcję dekoracyjną, stanowi… …   Słownik języka polskiego

• krążek — m III, D. krążekżka, N. krążekżkiem; lm M. krążekżki 1. zdr. od krąg w zn. 1 Krążek kiełbasy. Krążki pod oczami. 2. zdr. od krąg w zn. 2 Krążki monet. Pokroić cytrynę w krążki. ∆ med. Krążek maciczn …   Słownik języka polskiego

• latarka — ż III, CMs. latarkarce; lm D. latarkarek «urządzenie świetlne w obudowie, zwykle metalowej, dające się łatwo przenosić» Latarka elektryczna. Latarka ręczna, kieszonkowa. Oświetlać sobie drogę latarką. Oczy jak latarki. ∆ Ślepa latarka «latarka z… …   Słownik języka polskiego

• megafon — m IV, D. u, Ms. megafonnie; lm M. y «głośnik tubowy lub zespół głośników (we wspólnej obudowie) odtwarzający dźwięki z dużą mocą, stosowany zwykle na ulicach, placach, dworcach itp.» Zainstalować megafony na boisku. Mówić, ogłaszać coś przez… …   Słownik języka polskiego

• mina — I ż IV, CMs. minie; lm D. min «wyraz twarzy, układ rysów wyrażający czyjś chwilowy nastrój, odzwierciedlający czyjeś usposobienie lub nadający komuś jakiś wygląd, pozory kogoś, czegoś» Wesoła, figlarna, zadowolona, zuchowata, bohaterska,… …   Słownik języka polskiego

• multicyklon — m IV, D. u, Ms. multicyklonnie; lm M. y techn. «urządzenie do odpylania powietrza składające się z kilku cyklonów, umieszczonych we wspólnej obudowie, połączonych równolegle» …   Słownik języka polskiego

• radiola — ż I, DCMs. radiolali; lm D. radiolaol a. radiolali «aparat radiowy umieszczony w jednej obudowie z magnetofonem (ewentualnie również z elektrycznym gramofonem)» ‹radio + (piano)la› …   Słownik języka polskiego

• radiomagnetofon — m IV, D. u, Ms. radiomagnetofonnie; lm M. y «radio i magnetofon w jednej obudowie» Radiomagnetofon stereofoniczny, dwukasetowy …   Słownik języka polskiego

• szyb — m IV, D. u, Ms. szybbie; lm M. y 1. górn. «wyrobisko korytarzowe (najczęściej pionowe) o różnej obudowie, o przekroju powyżej 4 m2 i znacznej długości, prowadzące z powierzchni terenu do położonego w głąb ziemi złoża, służące do celów… …   Słownik języka polskiego